Osteopatische bewegingssystemen
Het parietale systeem
Dit systeem omvat het bewegingsapparaat van het dier. Onder het bewegingsapparaat vallen alle botten, pezen, spieren, gewrichten, wervels, enz. De behandeling van het paard begint vaak aan de wervelkolom. In de wervelkolom zijn vaak blokkades te vinden. Een blokkade betekent in dit geval vaak een bewegingsbeperking tussen twee wervels. Tussen twee wervels treden twee zenuwen uit (links en rechts). Bij een blokkade is de werking van de zenuw vaak verstoord. Deze zenuw geeft dan verstoorde informatie naar het gebied waar hij naar toe loopt (spier, huid, orgaan), waardoor dit gebied verstoord kan raken. In het gebied van een blokkade zijn de spieren vaak hard en stijf en is de huid overgevoelig. Soms ontstaan op deze plek witte haren.
Het skelet van het paard
Het bekken van het paard
Het viscerale systeem
Onder het viscerale systeem vallen alle inwendige organen met bloedvaten (bijvoorbeeld maag, lever, darmen) en het lymfestelsel. Problemen in organen kunnen veroorzaakt worden door een probleem in de wervelkolom. Dit principe geldt andersom echter ook: een orgaanprobleem (bv ten gevolge van slechte voeding of een ernstige wormbesmetting) kan ook problemen in de wervelkolom veroorzaken.
Foto viscera -7-
Het cranio-sacrale systeem
Onder het cranio-sacrale systeem vallen de schedel (het cranium), het wervelkanaal, het heiligbeen (het sacrum), het zenuwstelsel en de hersenvochtcirculatie. Deze bewegingen zijn heel klein en niet zichtbaar, maar wel voelbaar. In dit geval gaat het om zachte, ritmische, heen- en weergaande bewegingen; een soort eb- en vloedbeweging. Door deze beweging van de vloeistoffen in de weefsels, blijft de vloeistofstroom tussen de cellen intact. Het ritme stimuleert het transport van belangrijke voedings- en afvalstoffen door de celwand.
De schedel is opgebouwd uit meerdere botstukken die ten opzichte van elkaar kunnen bewegen. Ook het heiligbeen heeft een kleine beweeglijkheid. Een verstoorde beweeglijkheid van de schedel en/of het heiligbeen kan klachten geven als gedragsveranderingen, verstoringen van de hormonale cyclus en hoofdpijn.
Foto schedel -8-
De wisselwerking tussen de drie systemen
Er is een voortdurende wisselwerking tussen de bewegingen van de drie systemen. De drie systemen zijn onderling verbonden door bindweefsel, bloedvaten, lymfevaten en zenuwen. Belangrijk zijn de vloeistofstromen tussen deze drie systemen: bloed, lymfe en liquor (hersenvloeistof). Deze drie vloeistoffen moeten vrij kunnen stromen in het lichaam. Neemt dit stromen af door een verminderde weefselbeweeglijkheid, dan kan er verzuring en vervuiling van de weefsels optreden.
Een osteopaat is opgeleid om de weefsels die niet goed functioneren op te sporen en te behandelen. Wanneer de oorzaak van de klachten is opgelost, wordt het zelfgenezend vermogen van het lichaam aangesproken, zodat het lichaam zichzelf weer in balans kan krijgen en zichzelf dus verder herstelt.
